6e reisbericht Balticum
Door: Amir
Blijf op de hoogte en volg amir
16 Juni 2016 | Litouwen, Ignalina
Beste allemaal,
Mijn 5e bericht beschreef mijn activiteiten tot en met 11 juni met overnachting in Aluksne.
Zondag 12 juni naar Gulbene: De Finse motorgasten beginnen al om 5:30 te praten, die dus maar eerst laten ontbijten. Koud, NWwind, ondanks de aangekondigde regen dag is het “droog”, tm Gulbene blijk ik maar 2* gedurende 15 min in poncho te moeten fietsen. Onder weg een Tsjech als tegenligger, vind het maar een leeg land met weinig fietsvoorzieningen, communiceert gebrekkig in Engels. Het laatste stuk van 18 km naar Gulbene is tegen de wind en bestaat uit een kapotgereden en veelmaals opgelapte teerweg, ik rijd vrijwel tegen de middenstreep aan om de hobbels te vermijden. Om 11:30 na 46 km in een duur 4*hotel, omkleden en op de fiets naar de smalspoorbaan. Daar vertrekkende diesel,mensen op een draisine(zo’n pompwagen op rails), werkplaats, foto‘soa van draaischijf, loc.loods ed. Dan eten, boodschappen, voetbal kijken, legpuzzel maken.
Maandag 13 juni naar Rezekne: De zon schijnt weer, ik ben niet zeker van slaap- en eetgelegenheid bij het Lubansmeer ruim 10 km buiten de hoofdroute.(Naderhand blijken die er voldoende te zijn. De locale VVV’s hebben alleen info over hun eigen district (Nomads) en misschien een heel klein beetje van de volgende. Ik vind dat geen goede service. Blijkbaar moet alles tegenwoordig via internet zelf uitgezocht worden). Dus is de idee om ineens naar Rezekne te fietsen, maar zonder lunch of inkoopmogelijkheden onderweg betekent dat doorwerken om voor de lunchtijd er te zijn. Gelukkig is de zon er weer, hoewel het nog fris is. Na 60 km pauze met lekkere broodjes en na enig zoeken vanwege de onduidelijke pandnummering om 13:30 bij het geplande hotel, waarvan alleen het lege karkas er nog staat. Dus door naar hotel Latgale (eenzelfde karkas, maar niet leeg) een paar km verderop aan de andere kant van het uitgestrekte dorp: 91 km in 4,33 hr. Inchecken, douchen, eten, en langs de VVV en na de kasteelruïne beklommen te hebben nog eens bij de VVV navragen wat dat voor bijzonder gebouwcomplex is dat er naast tegen de helling ligt: 2009 begonnen 2012 klaar, 9 a 10 miljoen Euro, kunstschool voor 4 tot 25 jr. Ik vind het een mooie moderne architectonische oplossing met vele leuke details. Daarna verder lopen, inkopen, markthallen met kleiding, schoenen, tassen en allerlei. Rezekne is het kruispunt van 2 hoofdspoorwegen (wel enkelspoor niet geelektrificeerd), nl Riga-Moskou en Warschau-St.Petersburg, met volgens mij een station aan elke lijn en niet gezmenlijk. Bij het ontbijt tref ik een NL-echtpaar, die misschien hier wel overnacht hebben om te kunnen overstappen.
Dinsdag 14 juni naar 12 km ten O van Kraslava aan de A6: De route van Rezekne naar Daugavpils kan niet in 1 dag, dus kan een omweg via een rustige route geen kwaad, maar waar plan ik de overnachting. Ik kies ervoor om na Dagda zuidwaarts verder te gaan en niet naar Aglona, omdat ik deze overnachtingsplek heb gevonden. Het begint met een hoge sluierbewolking die pas tegen 10:30 op breekt, ZOwind kracht 2-3. Het is niet koud uiteindelijk zelfs 21 grC. IK wil in Dagda eten, maar er is geen kafenica. Vragen, zoeken, zelfde dames kom ik weer tegen en die sturen me nu naar een kantine in een school buiten het dorp waar iedereen goed en goedkoop kan eten. Er is duidelijk getelefoneerd, want ik word uitgebreid binnengehaald. Het eten is heel simpel, voor 2,40€ incl limo en koffie (12:30 61 km). Na 30 min al weer verder en om 15:15 bij het motel aan de A6 (Piekalne), dat helemaal geen motel is, maar een woonhuis met een paar verhuurbare kamers. Douchen en eten (soep, witte rijst met 3 knakworstje en indien gewenst kikoman, groenvoer en op mijn verzoek bier). Mevr praat alleen russisch maar met hulp van een tablet de gesproken russisch naar engels vertaalt en terug, komt ze er achter hoe oud ik ben, wat mijn beroep is, hoeveel kinderen en kleinkinderen en hoe ik hier fietsend verzeilt ben geraakt. Meneer die er later ook bijkomt is gepensioneerd militair die wel een beetje Duits praat. Hij is 77 en gelegerd geweest in oa turkmenisran, polen en angola. Mevr is geschat 30 jr jonger dan hij.
Woensdag 15 juni naar Daugavpils: als ik wakker wordt giet het, dus weer een regendag, gelukkig niet echt koud en weinig wind. Ik vertrek in poncho maar die gaat binnen 30 min weer uit en hoeft pas om 11:30 weer een half uur aan. Ik fiets voornamelijk de A6, ondanks dat de EuroVeloroute11 aanbeveelt een 20 tal km hobbelweg dichter langs de sterk meanderende, brede rivier te fietsen, waardoor je regelmatig uitzicht op het rivierdal heb. Op het punt waar de rivier vrij dicht bij de A6 komt, rijd ik er toch maar heen (1 km zeer sterk hobbelen) en via een 2 km lang slingerend landbouwpad (voordeel van de zeer gedetailleerde kaarten in mijn telefoon). Ik blijk uit te komen bij een 15 m hoge uitkijktoren die precies op de rand van de stuwwal staat. Daar tref ik een 30-iger uit Leipzig, die naar de Noordkaap wil fietsen, kampeert en minstens 15 kilo meer bagage heeft als ik (frontrollers en een grote rol achter dwars erop). Daugavpils kom ik binnen via een lange, brede rechte, sterk op en neer gaande weg, omzoomd door van die typische oosteuropese sfeerloze flatwijken. Dan was de Bijlmer nog mooi groen en compact. Gelukkig is de oude stad van Daugavpils niet sterk geruïneerd door die grote moderne winkelcomplexen die de sfeer uit de winkel-/wandelstraten halen (hoewel die complexen er wel zijn). In het westen van Letland beschreef ik het landschap als licht golvend met hoogteverschillen van slechts een beperkt aantal meters. Dat is ondanks alle meren in het oosten van Letland (Latgale) niet zo. Het gaat vrij heftig op en neer: het is me in de afgelopen dagen meerdere keren overkomen dat het over 300 a 500 m zo’n 30 m daalt en daarna over dezelfde afstand weer stijgt. Dat geeft grote snelheidsverschillen: afdalend meer dan 40 km/hr en in het laatste sterk stijgende stukje hooguit 7 a 8 km/hr. Voor het gemiddelde maakt het niet zoveel uit, maar het is wel meer werk. Ik ben zelfs bordjes tegengekomen die waarschuwen voor hellingen van 12%.
Donderdag 16 juni 2016 naar Ignalina: het begint grijs, vochtige mist overgaand in miezer en uiteindelijk 20 min in poncho. Daarna droogt het langzaam en uiteindelijk klaart het steeds verder op, zie ik wat blauw komen en wordt de grijizigheid door de aansterkende ZWwind vervangen door wolkenstraten met zon, met uiteindelijk steeds meer zon en zelfs warm (22 gr). Ik ben blij dat ik niet voor de grensovergang van de autoweg heb gekozen, want het fietst rustig en val de hobbelweg van 9 km die nu als grensovergang dienst doet best mee. Om 11:15, na 45 km eet ik in Visagunas, een stad die geheel nieuw gestart is vanwege de kerncentrale die 9 km oostelijker aan hetzelfde grote meer ligt tegen het drielandenpunt Litouwen, Letland en Bjelorusland (witrusland) aan. De variatie in uitvoering, hoogte ( 2 tm 9 etages) en vormgeving van de flats is groot met een parkachtige aanleg (gebruik makend van een bestaand dennenbos) , waardoor ik het beter geslaagd vind dan de oude stad van Rezekne, die voor 80 % is vol geplempd met dezelfde eentonige 4/5 hoge standaardflats. Daarna dus nog eens 40 km naar Ignalina, wat door het lekkere weer geen echt probleem is, ondanks de ZW-tegenwind. 15 min na binnenkomst in het hotel zit ik aan een groot, lekker koud bier en als beloning breekt dan stortregent het dan even voor 20 min. Het onweer en de donkere luchten houden iets langer aan. In het hotel is uitgebreide toeristische infomatie aanwezig over het naastliggende nationale park en over Vilnius, dus kan ik de beschikbare studietijd goed gebruiken.
Tot een volgende bericht maar weer met de vriendelijke groeten van AmirKoning
Mijn 5e bericht beschreef mijn activiteiten tot en met 11 juni met overnachting in Aluksne.
Zondag 12 juni naar Gulbene: De Finse motorgasten beginnen al om 5:30 te praten, die dus maar eerst laten ontbijten. Koud, NWwind, ondanks de aangekondigde regen dag is het “droog”, tm Gulbene blijk ik maar 2* gedurende 15 min in poncho te moeten fietsen. Onder weg een Tsjech als tegenligger, vind het maar een leeg land met weinig fietsvoorzieningen, communiceert gebrekkig in Engels. Het laatste stuk van 18 km naar Gulbene is tegen de wind en bestaat uit een kapotgereden en veelmaals opgelapte teerweg, ik rijd vrijwel tegen de middenstreep aan om de hobbels te vermijden. Om 11:30 na 46 km in een duur 4*hotel, omkleden en op de fiets naar de smalspoorbaan. Daar vertrekkende diesel,mensen op een draisine(zo’n pompwagen op rails), werkplaats, foto‘soa van draaischijf, loc.loods ed. Dan eten, boodschappen, voetbal kijken, legpuzzel maken.
Maandag 13 juni naar Rezekne: De zon schijnt weer, ik ben niet zeker van slaap- en eetgelegenheid bij het Lubansmeer ruim 10 km buiten de hoofdroute.(Naderhand blijken die er voldoende te zijn. De locale VVV’s hebben alleen info over hun eigen district (Nomads) en misschien een heel klein beetje van de volgende. Ik vind dat geen goede service. Blijkbaar moet alles tegenwoordig via internet zelf uitgezocht worden). Dus is de idee om ineens naar Rezekne te fietsen, maar zonder lunch of inkoopmogelijkheden onderweg betekent dat doorwerken om voor de lunchtijd er te zijn. Gelukkig is de zon er weer, hoewel het nog fris is. Na 60 km pauze met lekkere broodjes en na enig zoeken vanwege de onduidelijke pandnummering om 13:30 bij het geplande hotel, waarvan alleen het lege karkas er nog staat. Dus door naar hotel Latgale (eenzelfde karkas, maar niet leeg) een paar km verderop aan de andere kant van het uitgestrekte dorp: 91 km in 4,33 hr. Inchecken, douchen, eten, en langs de VVV en na de kasteelruïne beklommen te hebben nog eens bij de VVV navragen wat dat voor bijzonder gebouwcomplex is dat er naast tegen de helling ligt: 2009 begonnen 2012 klaar, 9 a 10 miljoen Euro, kunstschool voor 4 tot 25 jr. Ik vind het een mooie moderne architectonische oplossing met vele leuke details. Daarna verder lopen, inkopen, markthallen met kleiding, schoenen, tassen en allerlei. Rezekne is het kruispunt van 2 hoofdspoorwegen (wel enkelspoor niet geelektrificeerd), nl Riga-Moskou en Warschau-St.Petersburg, met volgens mij een station aan elke lijn en niet gezmenlijk. Bij het ontbijt tref ik een NL-echtpaar, die misschien hier wel overnacht hebben om te kunnen overstappen.
Dinsdag 14 juni naar 12 km ten O van Kraslava aan de A6: De route van Rezekne naar Daugavpils kan niet in 1 dag, dus kan een omweg via een rustige route geen kwaad, maar waar plan ik de overnachting. Ik kies ervoor om na Dagda zuidwaarts verder te gaan en niet naar Aglona, omdat ik deze overnachtingsplek heb gevonden. Het begint met een hoge sluierbewolking die pas tegen 10:30 op breekt, ZOwind kracht 2-3. Het is niet koud uiteindelijk zelfs 21 grC. IK wil in Dagda eten, maar er is geen kafenica. Vragen, zoeken, zelfde dames kom ik weer tegen en die sturen me nu naar een kantine in een school buiten het dorp waar iedereen goed en goedkoop kan eten. Er is duidelijk getelefoneerd, want ik word uitgebreid binnengehaald. Het eten is heel simpel, voor 2,40€ incl limo en koffie (12:30 61 km). Na 30 min al weer verder en om 15:15 bij het motel aan de A6 (Piekalne), dat helemaal geen motel is, maar een woonhuis met een paar verhuurbare kamers. Douchen en eten (soep, witte rijst met 3 knakworstje en indien gewenst kikoman, groenvoer en op mijn verzoek bier). Mevr praat alleen russisch maar met hulp van een tablet de gesproken russisch naar engels vertaalt en terug, komt ze er achter hoe oud ik ben, wat mijn beroep is, hoeveel kinderen en kleinkinderen en hoe ik hier fietsend verzeilt ben geraakt. Meneer die er later ook bijkomt is gepensioneerd militair die wel een beetje Duits praat. Hij is 77 en gelegerd geweest in oa turkmenisran, polen en angola. Mevr is geschat 30 jr jonger dan hij.
Woensdag 15 juni naar Daugavpils: als ik wakker wordt giet het, dus weer een regendag, gelukkig niet echt koud en weinig wind. Ik vertrek in poncho maar die gaat binnen 30 min weer uit en hoeft pas om 11:30 weer een half uur aan. Ik fiets voornamelijk de A6, ondanks dat de EuroVeloroute11 aanbeveelt een 20 tal km hobbelweg dichter langs de sterk meanderende, brede rivier te fietsen, waardoor je regelmatig uitzicht op het rivierdal heb. Op het punt waar de rivier vrij dicht bij de A6 komt, rijd ik er toch maar heen (1 km zeer sterk hobbelen) en via een 2 km lang slingerend landbouwpad (voordeel van de zeer gedetailleerde kaarten in mijn telefoon). Ik blijk uit te komen bij een 15 m hoge uitkijktoren die precies op de rand van de stuwwal staat. Daar tref ik een 30-iger uit Leipzig, die naar de Noordkaap wil fietsen, kampeert en minstens 15 kilo meer bagage heeft als ik (frontrollers en een grote rol achter dwars erop). Daugavpils kom ik binnen via een lange, brede rechte, sterk op en neer gaande weg, omzoomd door van die typische oosteuropese sfeerloze flatwijken. Dan was de Bijlmer nog mooi groen en compact. Gelukkig is de oude stad van Daugavpils niet sterk geruïneerd door die grote moderne winkelcomplexen die de sfeer uit de winkel-/wandelstraten halen (hoewel die complexen er wel zijn). In het westen van Letland beschreef ik het landschap als licht golvend met hoogteverschillen van slechts een beperkt aantal meters. Dat is ondanks alle meren in het oosten van Letland (Latgale) niet zo. Het gaat vrij heftig op en neer: het is me in de afgelopen dagen meerdere keren overkomen dat het over 300 a 500 m zo’n 30 m daalt en daarna over dezelfde afstand weer stijgt. Dat geeft grote snelheidsverschillen: afdalend meer dan 40 km/hr en in het laatste sterk stijgende stukje hooguit 7 a 8 km/hr. Voor het gemiddelde maakt het niet zoveel uit, maar het is wel meer werk. Ik ben zelfs bordjes tegengekomen die waarschuwen voor hellingen van 12%.
Donderdag 16 juni 2016 naar Ignalina: het begint grijs, vochtige mist overgaand in miezer en uiteindelijk 20 min in poncho. Daarna droogt het langzaam en uiteindelijk klaart het steeds verder op, zie ik wat blauw komen en wordt de grijizigheid door de aansterkende ZWwind vervangen door wolkenstraten met zon, met uiteindelijk steeds meer zon en zelfs warm (22 gr). Ik ben blij dat ik niet voor de grensovergang van de autoweg heb gekozen, want het fietst rustig en val de hobbelweg van 9 km die nu als grensovergang dienst doet best mee. Om 11:15, na 45 km eet ik in Visagunas, een stad die geheel nieuw gestart is vanwege de kerncentrale die 9 km oostelijker aan hetzelfde grote meer ligt tegen het drielandenpunt Litouwen, Letland en Bjelorusland (witrusland) aan. De variatie in uitvoering, hoogte ( 2 tm 9 etages) en vormgeving van de flats is groot met een parkachtige aanleg (gebruik makend van een bestaand dennenbos) , waardoor ik het beter geslaagd vind dan de oude stad van Rezekne, die voor 80 % is vol geplempd met dezelfde eentonige 4/5 hoge standaardflats. Daarna dus nog eens 40 km naar Ignalina, wat door het lekkere weer geen echt probleem is, ondanks de ZW-tegenwind. 15 min na binnenkomst in het hotel zit ik aan een groot, lekker koud bier en als beloning breekt dan stortregent het dan even voor 20 min. Het onweer en de donkere luchten houden iets langer aan. In het hotel is uitgebreide toeristische infomatie aanwezig over het naastliggende nationale park en over Vilnius, dus kan ik de beschikbare studietijd goed gebruiken.
Tot een volgende bericht maar weer met de vriendelijke groeten van AmirKoning
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
